We mochten op 28 maart wethouder Enes Yiğit, Prestatie010, ETF en mensen van SOL verwelkomen bij Goud van Noord. Mensen van Goud hadden zich goed voorbereid. Ik kan onmogelijk voor hen spreken en dat is ook helemaal niet nodig. Ze deelden hun vragen, hun zorgen, de dingen waar ze tegenaan lopen. De een spontaan en de ander liever met een voorgelezen brief.

De wethouder van Armoede, schulden en taal is er in de laatste week dat we noodhulp kunnen bieden zoals we dat het afgelopen half jaar deden: met cadeaukaarten voor de supermarkt. We stoppen niet omdat het niet langer nodig is. We moeten afbouwen omdat het niet langer financieel haalbaar is. Een jaar door op deze manier en alleen Goud van Noord heeft het hele Crisisfonds al nodig.

Loslaten is moeilijk want de overzichten van inkomsten en uitgaven die we voorbij zien komen liegen er niet om. Of je een uitkering krijgt of werkt er zit voor te veel mensen geen rek in. Ja, er is genoeg voor de huur, de energierekening, de zorgverzekering en internet. Het echte leven moet dan nog beginnen en daarvoor is gezonde voeding wel het minste. Ruimte voor kleding, vervoer, sport, de kapper, klein onderhoud in huis, verjaardagen of apparaten die vervangen moeten worden is er niet en dat betekent dat meedoen alles behalve vanzelfsprekend is.

Kijk maar naar de potjes en regelingen die er zijn. Ze vertellen dit verhaal. Overleven is echt iets anders dan leven.

Mooi dat er echt een gesprek op gang kwam.
In Rotterdam wordt hard gewerkt en ik zie betrokken mensen die er alles aan doen. We weten ook dat het niet genoeg zal zijn. Landelijk is een grondige herziening nodig van wat er nodig is voor bestaanszekerheid. De tijd dringt want in deze tijd hebben schulden vaak niets te maken met eigen schuld.

We blijven vertellen wat we horen en zien, we blijven er voor mensen van Goud. Mensen om je heen maken je weer mens en dat werkt altijd twee kanten op. Mensen verbinden met elkaar en met onze partners in de stad is onze missie met als doel dat iedereen de kans krijgt om mee te doen op een plek die past.

Eliza eindigde met spoken word. Hier een stukje:
‘Ik wil zo graag een luisterend oor. Een familie van vrienden waar ik eindelijk thuis hoor. Een plek waar ik niet alleen ben gezien, maar ook gehoord. En dat is voor mij geworden Goud van Noord.’

Wij zijn trots op ons nieuwste project: ‘ Smeltkroes’ dat we neer konden zetten dankzij de inzet van al die mooie modellen, fotograaf Daniel van Veelen (Prophotos) en vormgever Jan-Willem Buddingh (NEAR).

Voor meer info en de fysieke expo check het hier

Of bekijk de expo online op Insta

We ontmoeten bij Goud zoveel mensen die mee willen doen en op zoek zijn naar plekken waar dat kan.

Meedoen betekent veel voor mensen. Het betekent dat je nieuwe mensen leert kennen, het betekent dat je gemist wordt als je er niet bent, het betekent dat je met een voldaan gevoel naar huis kunt gaan. Meedoen geeft zin aan je bestaan. Je hebt als mens andere mensen om je heen nodig om je toe te verhouden om tot je recht te komen.

Participatie is een woord dat veel gebruikt is in de politiek. Vaak was de strekking dat veel mensen niet mee wíllen doen en dat er gezocht moest worden naar manieren om hen toch zo ver te krijgen. Dat kan door te stimuleren of te sanctioneren. Daarmee werd participatie een beladen woord. Een woord met een verborgen agenda.

Goud wil een plek zijn waar ruimte is voor ieder mens en waar je mee kunt doen op een manier die bij jou past. Wij zeggen ‘jij bent goud’. Zo kijken we naar onze bezoekers, onze vrijwilligers, het team, het bestuur, onze partners. Welke plek past bij jou en wat wil je? Jouw doelen zijn onze doelen.

Mensen van Goud zijn het dromen niet verleerd. Vaak zijn hun dromen verrassend realistisch. Ze gaan over (vrijwilligers)werk, over opleiding, over het leren kennen van nieuwe mensen, over eerlijkheid, over gelijkwaardigheid en over samenwerking.

Met trots maken we onze plan voor de komende jaren openbaar. Je vindt het op onze website.

We kunnen het ook heel kort samenvatten tot ‘Iedereen doet mee!’

Dat komt doordat in de wijk bekend wordt dat we bonnen uitdelen voor de supermarkt in de wijk. We hebben in de afgelopen periode allemaal gezien dat boodschappen duurder worden en ook over de energieprijzen wordt veel gesproken.

We zien gezinnen die het niet meer redden. Moeders die geen luiers, groente, kleding of melk meer kunnen halen. Mensen praten daar liever niet over, maar nu dus toch.

Zolang Den Haag op zich laat wachten willen wij nu een verschil maken. We kiezen voor bonnen omdat mensen dan zelf kunnen kiezen wat ze willen halen en ook wat ze willen eten. Waardigheid is veel waard en die staat onder druk.

Natuurlijk kijken we ook breder en checken we of er meer nodig is, maar we willen nu vooral concreet, snel daadwerkelijk een verschil maken en voorkomen dat mensen niet genoeg te eten hebben en verstrikt raken in schulden die hen jarenlang zullen achtervolgen.

Iemand zei het gisteren zo: ‘Je probeert altijd met weinig te leven. Je doet je best en toch komt het niet goed.’

Het raakt mensen als we vertellen dat er donateurs achter ons staan die bereid zijn om met hen delen.

Doe en deel je mee? Samen is goud! Dank je wel alvast 🙂

Wil je op een andere manier meedoen? Laat het ons weten!