Bram Robbertsen, Buurtpastor

Google Maps navigeert ons feilloos naar onze bestemming. Angelica (stagiaire) en ik stappen naar binnen. Een vriendelijke jongeman heet ons hartelijk welkom in de moskee. Het hybride werken laat hij even voor wat het is. Hij klapt zijn laptop dicht en staat ons te woord.

Als hij hoort wie we zijn, nodigt hij ons spontaan uit om de hele moskee te zien. Ze hebben zelfs een heuse opnamestudio die je kunt huren. Het oogt professioneel. Lopend op mijn sokken geniet ik van de zachte vloerbedekking in de gebedsruimte onder mijn voeten.

Oneliners

Een oudere man in de moskee vertelt ons iets over de betekenis van het gebed in de islam. Als hij begint over wat er mis is met het christelijk geloof, haak ik af. Ik denk: ‘schoenmaker blijf bij je leest.’ Mijn ervaring is dat simpele oneliners geen recht doen aan de ander. Omgekeerd betrap ik mezelf daar ook wel eens op.

‘Verlaat je politieke, religieuze, sociale, etnische stellingen en ontdek dat alles niet zo zwart-wit is als het lijkt.’

Bram Robbertsen

Het verschil is alleen dat ik de indruk heb dat oneliners in het publieke debat en in de media tot hèt communicatiemiddel verheven zijn. Iedereen graaft zich in en schiet ongenuanceerde uitspraken richting de linies van de tegenstander. We versterken het vijanddenken en bombarderen elkaar plat met fake news, scheldkanonnades, goedkope oneliners en eenzijdige berichtgeving. We doen er alles aan om de tegenstander kapot te maken. Zolang wij als winnaar uit de strijd komen is bijna alles geoorloofd.

Flanken

Ik zie in onze samenleving én wereldwijd dat we ons bewegen naar de flanken. Het brede midden wordt leger. De nuance heeft zwaar te lijden onder al het verbale geweld. Niet alles is zo zwart-wit als men ons wil doen geloven. Zoals mijn schoonvader zegt: ‘Tussen zwart en wit zitten veel tinten grijs.

Wat zou er veranderen in onze samenleving als we onze flanken verlaten? Stoere taal in de politiek en de media spreken aan, maar brengt het ons dichter bij elkaar? Ik geloof er niets van. Stevige uitspraken die geen recht doen aan de ander (wie dat ook mag zijn) hebben als effect dat we ons nog dieper ingraven.

Middenweg

Ik pleit voor de middenweg. Daarom vind ik het zo mooi dat deze moskee Centrum De Middenweg heet. Ze zetten zich in voor de wijk en verdiepen zich in de dialoog. Het begin van ons contact begon namelijk bij een vredestafel in onze stad.

Ik geloof in de middenweg in onze samenleving. Dat is geen slappe hap, maar vanuit je eigen levensovertuiging je open stellen voor de ander. Kom uit je loopgraaf en zet een stap naar het brede midden. Verlaat je politieke, religieuze, sociale, etnische, identitaire stellingen en ontdek dat alles niet zo zwart-wit is als het lijkt.

Bij Goud vieren we het grijze midden. Of dat saai is? Mwah, ik denk het niet. Voor ons is het grijze midden goud. Kom anders eens langs. Je bent van harte welkom!